Nieprawidłowe rozpoznanie udaru mózgu

Tak, możesz być w stanie złożyć wniosek o odszkodowanie, jeśli bliska Ci osoba została dotknięta błędną diagnozą udaru mózgu. Na przykład, jeśli Twój współmałżonek lub partner doznał udaru mózgu i został źle zdiagnozowany, co w konsekwencji doprowadziło do śmierci lub zmieniających życie powikłań, możesz zgłosić roszczenie. Nadal jednak będziesz musiał wykazać, że winne jest zaniedbanie medyczne i zgłosić sprawę w ciągu trzech lat zanim ulegnie ona przedawnieniu.

Wszystkie roszczenia o odszkodowanie za błędną diagnozę udaru mózgu są unikatowe, więc kwota przyznanego odszkodowania będzie różna w poszczególnych przypadkach. Jeżeli wahasz się z zamiarem wniesienia roszczenia o zaniedbanie dotyczące diagnozy udaru mózgu, nasz zespół ekspertów po dokonaniu analizy Twojego przypadku, będzie w stanie określić wymierną wartość Twoich indywidualnych doświadczeń.

Weźmiemy pod uwagę szereg czynników - od tego, w jaki sposób zaniedbanie wpłynęło na Twój poziom niezależności po potencjalną utratę zarobków. Prawnik specjalizujący się w sprawach dotyczących błędnej diagnozy udaru mózgu będzie w stanie doradzić Ci, jakie możesz otrzymać odszkodowanie po wysłuchaniu Twojej historii.

Chociaż nie możemy wycenić Twojego roszczenia bez wcześniejszej rozmowy z Tobą, warto pamiętać, że przypadki zaniedbań medycznych kosztują brytyjską służbę zdrowia miliony funtów każdego roku, a niektórzy poszkodowani otrzymują odszkodowania rzędu setek tysięcy funtów.

Jeśli chcesz, aby osoby odpowiedzialne za zaniedbanie w związku z diagnozą lub leczeniem udaru mózgu zostały pociągnięte do odpowiedzialności, musisz złożyć roszczenie w ciągu trzech lat od momentu, w którym po raz pierwszy zdałeś sobie sprawę, że popełniono błędy (w języku prawnym zwanym "datą wiedzy").

Pomimo trzyletniego okresu, w którym można wysuwać roszczenia dotyczące zaniedbań związanych z udarem mózgu, zachęcamy poszkodowanych do podjęcia kroków tak szybko, jak to możliwe. Sprawy dotyczące zaniedbań medycznych mogą być skomplikowane i użyjemy wielu dowodów na poparcie Twoich roszczeń. Może to obejmować dokumenty, takie jak kopie akt medycznych, a także zeznania świadków - Twoje i innych osób. Zdecydowanie łatwiej jest uzyskać dowody, o które prosimy zaraz po zdarzeniu, pomagając tym samym zbudować mocne podstawy Twojego roszczenia o odszkodowanie za zaniedbanie związane z diagnozą lub leczeniem udaru mózgu.

Udar to nagłe wystąpienie zaburzenia czynności mózgu powstałe w wyniku zaburzenia krążenia krwi. Udar mózgu jest stanem zdrowia zagrażającym życiu, który należy traktować jako nagły przypadek medyczny.

Udar mózgu potocznie nazywany jest wylewem, ale tylko ok. 20 procent udarów spowodowanych jest krwawieniem w mózgu i wokół niego. Pozostałe 80 proc. udarów nie ma z wylewem nic wspólnego i występuje wtedy, gdy dopływ krwi do części mózgu zostaje odcięty, najczęściej z powodu blokady.  Z uwagi na to, że krew przenosi tlen i inne niezbędne składniki odżywcze do mózgu, udar może spowodować uszkodzenie komórek mózgowych, prowadząc do potencjalnie zmieniających życie trwałych powikłań.

Istnieją dwa główne rodzaje udarów mózgu , które mają różne przyczyny.

Udary niedokrwienne

Udar niedokrwienny jest najbardziej powszechny i jest wynikiem tworzenia się skrzepów krwi i zablokowania dopływu krwi do mózgu. Skrzepy krwi powstają zwykle w tętnicach, które uległy zwężeniu, co jest naturalnym procesem występującym w miarę starzenia się. Istnieją jednak pewne czynniki, które mogą zwiększyć ryzyko przyspieszenia tego procesu, w tym:

• Palenie papierosów
• Nadciśnienie tętnicze
• Otyłość
• Wysoki poziom cholesterolu
• Cukrzyca
• Nadmierne spożycie alkoholu

Istnieje kilka etapów diagnozowania udaru. Początkowo, po przybyciu do szpitala lekarz powinien ocenić objawy pacjenta i zlecić badania potrzebne do postawienia diagnozy. Testy, które można przeprowadzić obejmują badania krwi, sprawdzenie tętna i pomiar ciśnienia krwi.

Zawsze zostanie wykonana tomografia komputerowa mózgu. Ma ona na celu określenie szeregu czynników, które mogą wpłynąć na plan leczenia, w tym: rodzaj występującego udaru, na którą część mózgu ma on wpływ oraz stopień rozległości zmian. Prześwietlenie mózgu powinno zostać wykonane w ciągu 24 godzin, a w niektórych przypadkach w ciągu godziny.

Po postawieniu diagnozy udaru można przeprowadzić dodatkowe testy w celu oceny jego skutków, takie jak RTG klatki piersiowej , EKG pracy serca i badanie tętnic mózgowych.

Udar jest stanem zdrowia zagrażającym życiu, który należy traktować jako nagły przypadek medyczny. Skuteczne leczenie może zapobiec długotrwałej niepełnosprawności wśród osób, które przeżyją udar i zmniejszyć liczbę osób umierających z jego powodu.

To, czy udar jest niedokrwienny czy krwotoczny, może mieć wpływ na plan leczenia. Jednak w większości przypadków leczenie wiąże się z przyjmowaniem leków, mających zapobiec kolejnym udarom. W rzadkich przypadkach może być konieczne wykonanie zabiegu chirurgicznego w celu odblokowania tętnic lub usunięcia krwi z mózgu.

Istnieją inne schorzenia, których symptomy mogą naśladować objawy udaru mózgu, skutkując postawieniem nieprawidłowej diagnozy i opóźnieniem we wdrożeniu ratującego życie leczenia.

W analizowanych przypadkach błędnego rozpoznania udaru zwykle diagnozowano go jako:

• Migrenę
• Napady padaczkowe
• Stwardnienie rozsiane
• Hipoglikemię
• Krwotok podtwardówkowy.

Chociaż objawy mogą początkowo być przypisywane innym schorzeniom, przeprowadzone testy powinny wskazać konieczność wykonania dalszych badań. Jeżeli doszło do nierozpoznania udaru mózgu, możliwe jest wniesienie roszczenia o zaniedbanie i pociągnięcie winnych do odpowiedzialności. Przypadki błędnego rozpoznania udaru podkreślają, że opóźnienia w leczeniu mogą mieć prawdziwie druzgocący, trwały wpływ na osoby nimi dotknięte.

Nie są prowadzone żadne oficjalne statystyki dotyczące błędnego rozpoznania udaru w Wielkiej Brytanii, ale wiemy, że dochodzi do takich przypadków. Najczęściej objawy udaru są przypisywane innym schorzeniom, co oznacza opóźnienie w leczeniu udaru. Badania dowodzą, że szybkie działanie jest niezwykle ważne w przypadku udaru mózgu, nie tylko zwiększając szanse pacjenta na przeżycie, ale również minimalizując długotrwałe powikłania. Z tego powodu błąd lekarza, ktory nie rozpoznał udaru mózgu może być podstawą roszczenia o odszkodowanie za zaniedbanie medyczne.

Historie dotyczące błędnej diagnozy udaru

O niektórych przypadkach niezdiagnozowania udaru było głośno w brytyjskich mediach. Historie te podkreślają, w jaki sposób może dojść do postawienia błędnej diagnozy oraz jak poważne może mieć to konsekwencje. Przykładowe historie:

• Udar pacjenta pozostaje niewykryty, a pacjent zostaje określony "szalonym" z powodu afazji, zaburzeń mowy po udarze. Czytaj więcej.
• Ofiara udaru umiera po tym, jak ratownik medyczny błędnie przypisał objawy udaru zwykłej infekcji ucha. Czytaj więcej.

Według organizacji Stroke Associates udar mózgu występuje w Wielkiej Brytanii co 3 minuty i 27 sekund, co daje ponad 150 000 przypadków rocznie. Udary są powszechniejsze u osób starszych, a w wieku 75 lat jedna na pięć kobiet i jeden na sześciu mężczyzn jest po udarze mózgu.

Udar mózgu jest poważnym nagłym przypadkiem medycznym i czwartą największą przyczyną zgonów w Wielkiej Brytanii. Jeden na osiem udarów kończy się śmiercią w ciągu pierwszych 30 dni, a kolejne 25% powoduje zgon w ciągu roku. Jednak znaczące są nie tylko statystyki dotyczące śmiertelnych udarów, ale także te pokazujące długofalowe skutki choroby. Połowa osób, które przeżyły udar, jest dotknięta niepełnosprawnością, co czyni udary jedną z najpowszechniejszych przyczyn niepełnosprawności. Około jedna trzecia z tych osób jest uzależniona od pomocy innych.