Zespół Ciasnoty Przedziałów Powięziowych

Najbardziej typowym urazem, który może prowadzić do wystąpienia zespołu ciasnoty przedziałów powięziowych jest złamanie ramienia lub nogi. Na szczęście, choroba nie występuje po każdym urazie ręki lub nogi, jednak zagrożenie jest większe w przypadku wystąpienia złamania:

• Ręki poniżej łokcia lub
• Nogi poniżej kolana.

Zagrożenie może wzrosnąć jeszcze bardziej, jeżeli potrzebna jest operacja w celu złożenia złamanej kości lub jeśli w złamanej kończynie rozwinie się zakażenie.

Ból jest głównym objawem, który występuje zwykle nawet podczas spoczynku i może się nasilać podczas ruchu. Wystąpienie bólu jest najczęściej skutkiem urazu, jednak przy zespole ciasnoty przedziałów powięziowych ból jest:

• Często bardzo dotkliwy.
• Nieproporcjonalnie silny do doznanego urazu.
• Nie ustępuje po zażyciu środków przeciwbólowych.
• Zwykle wzrasta mimo unieruchomienia kończyny.

Postawienie prawidłowej diagnozy może stwarzać trudności, ponieważ objawy indywidualnych przypadków klinicznych, znane jako wskaźniki występowania zespołu ciasnoty przedziałów powięziowych mogą być zawodne.

Takie objawy jak paraliż, który jednoznacznie wskazuje na chorobę, często pojawia się dopiero na późnym etapie rozwoju choroby, gdy operacja nie pozwoli już na pełen powrót do zdrowia.

Twój lekarz może podejrzewać chorobę, jeśli niedawno odniosłeś uraz jednej z kończyn i masz typowe objawy.

Monitorowanie ciśnienia wewnątrz przedziału powięzi - do pomiaru ciśnienia wewnątrz przedziału powięzi może być potrzebny specjalista. Zmierzy on ciśnienie za pomocą specjalnej igły lub rezonansu magnetycznego.

Celem leczenia jest zmniejszenie ciśnienia wewnątrz powięzi otaczających mięśnie. Operację tę określa się mianem „fasciotomy" (wycięcie powięzi). Polega ona na przecięciu powięzi i uwolnieniu nerwów i mięśni, które się pod nią znajdują. Zmniejsza to ciśnienie.

Nacięcie zwykle pozostawia się otwarte, co zapobiega ponownemu wzrostowi ciśnienia i zamyka się je przy pomocy szwów kilka dni później lub pozostawia do samoistnego zagojenia.

Niezwykle istotne jest, by jak najszybciej postawić diagnozę i rozpocząć leczenie. Trwałe uszkodzenie nerwów i utrata funkcji mięśni może wystąpić dopiero po 12-24 godzinach po ostrej kompresji, gdy osoba poszkodowana jest nieprzytomna lub jest pod wpływem silnych leków uspokajających i nie może się skarżyć na ból. 

Możliwe powikłania zespołu ciasnoty przedziałów powięziowych obejmują:

• Trwałe uszkodzenie nerwów.
• Trwałe uszkodzenie mięśni oraz ograniczone funkcjonowanie chorej kończyny.
• Trwałe blizny na kończynie, spowodowane przez ‘fasciotomię’.
• Utrata chorej kończyny.
• Uszkodzenie nerek z powodu działania substancji chemicznych wydzielanych przez obumierające tkanki mięśniowe, które mogą uszkodzić nerki.
• Śmierć (w odosobnionych przypadkach).

Szanse na skuteczne dochodzenie  odszkodowania z tytułu zaniedbania medycznego są większe w przypadkach zespołu ciasnoty przedziałów powięziowych obejmujących:

• Złamanie kości piszczelowej (łydki).
• Uszkodzenia powięzi w przednim rejonie łydki.
• Głębokie uszkodzenia tylnej powięzi - głębiej położone powięzi poniżej kolana.
• Trzy objawy kliniczne widoczne na wczesnym etapie.
• Brak monitorowania ciśnienia powięzi.
• Pacjent jest w wieku między 16-35.
• Pacjent to dziecko lub osoba po 35 roku życia (zwłaszcza w przypadku złamania kości piszczelowej).
• Pacjent nie zgłasza bólu lub innych objawów, aż do późnego stadium choroby (np. gdy pacjent jest początkowo nieprzytomny).