Roszczenia dotyczące błędnej diagnozy ADHD

Głównymi objawami ADHD są:

• Niespokojność
• Ciągłe wiercenie się
• Łatwe rozpraszanie
• Krótka koncentracja
• Niezdolność do koncentracji
• Impulsywność
• Nadaktywność

CHoroba występuje w rodzinie.

Dokładna przyczyna ADHD jest nieznana, ale choroba może być dziedziczna. Zarówno rodzice, jak i rodzeństwo dziecka zdiagnozowanego z ADHD mają cztery do pięciu razy większe szanse na to, że sami również chorują na tę chorobę.

Funkcje mózgu

Pewne obszary mózgu mogą być mniejsze lub większe i u dzieci z ADHD mogą czasem dojrzewać średnio od dwóch do trzech lat dłużej.

Nierównowaga poziomu substancji chemicznych w mózgu może powodować, że nie działa on prawidłowo.

Większość przypadków ADHD diagnozuje się u dzieci w wieku od 6 do 12 lat, jednak różne objawy tej choroby mogą wystąpić w różnym wieku, w miarę jak dziecko rośnie i powinno rozwijać umiejętności samokontroli 'towarzyskiej', na przykład rozpoczynając szkołę.

Nasilenie nieuwagi może się zmniejszać, a czas skupienia zazwyczaj zwiększa się z wiekiem, jednak choroba może być nadal w różnym stopniu widoczna przez całe dorosłe życie.

Przedszkole - nieustanna i wymagająca ciągłej uwagi nadpobudliwość

Lata szkolne - wykonywanie nadmiernej liczby ruchów w odpowiedzi na każdą sytuację

W okresie dorastania - nadmierne wiercenie się zamiast ruchów „całego ciała".

Dorosłe życie - trwałe wewnętrzne poczucie niepokoju.

ADHD nie można wyleczyć i żadne badania laboratoryjne nie mogą potwierdzić diagnozy.

ADHD jest spowodowane przez zmienione funkcjonowanie mózgu, a strukturę można wykryć przy użyciu technologii skanowania towarzyszącej odpowiedniej diagnozie.

Chorobę można kontrolować przy pomocy odpowiedniej długotrwałej terapii, wsparcia edukacyjnego, porad i wsparcia dla rodziców oraz dzieci dotkniętych chorobą, a także zażywania leków - jeśli to konieczne.

Błędne rozpoznanie ADHD często może nastąpić z następujących przyczyn:

Szersza definicja choroby w wytycznych dla lekarzy, przez co może dojść do błędnej interpretacji objawów

• Termin ADHD jest używany w stosunku do powiększającej się liczby problemów behawioralnych, związanych z trudnościami z utrzymaniem uwagi, impulsywnością, niepokojem i nadpobudliwością.

Dziecko urodziło się tuż przed lub po dacie granicznej rozpoczęcia szkoły

• Jeśli dzieci są niemal o 12 miesięcy młodsze od najstarszych dzieci w klasie, pracownicy dydaktyczni mogą mylić ich nieuwagę lub złe zachowanie z nadpobudliwością.

Rozróżnienie pomiędzy wspólnymi objawami ADHD i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych może być bardzo trudne i prowadzić do błędnego rozpoznania.

ADHD wpływa na skupienie uwagi i na zachowanie - niemożność skupienia uwagi, łatwe rozpraszanie, impulsywność i/lub fizyczny niepokój.

• choroba trwająca przez całe życie, rozpoczynająca się przed 7 rokiem życia
• choroba przewlekła
• wpływa na nią nadmierna stymulacja sensoryczna
• nastroje szybko się zmieniają, często w ciągu 20 do 30 minut
• zachowania są przypadkowe

• Szacuje się, że około w UK 1,7 mln osób choruje na ADHD - jest to najczęstsze zaburzenie zachowania w Wielkiej Brytanii.
• W 2010 roku w Anglii i Walii wypisano ponad 850.000 recept na leki stosowane w leczeniu ADHD.
• W Wielkiej Brytanii wykorzystanie leków stosowanych do leczenia ADHD, takich jak Ritalin, wzrosło o 50% w ciągu ostatnich sześciu lat.
• 2-7% dzieci szkolnych i młodzieży wierzy, że ma ADHD.
• ADHD jest częściej diagnozowane u chłopców niż u dziewczynek.